Gearchiveerde artikelen tot Juli 2016

Door Thijs de Leeuw

De discussie over de toekomst van de kleinere winkelcen­tra kwam in een stroomversnelling bij de ontwikkeling van het plan ‘ Een Nieuw Hart voor Duken­burg’, een visie waarin onder meer op economisch gebied, de toekomst van dit stadsdeel wordt geschetst.
De eerste presentatie van het plan ging keihard uit van één groter winkelcentrum dat vier à vijf wij­ken zou moeten bedienen.
Dat leek de doodsteek te worden voor de huidige drie kleinere centra in dit stadsdeel waar bijna 24.000 mensen wonen.
Gelukkig kwam er nogal wat protest vanuit de be­volking. Niet in het minst vanuit de wijk waar dat nieuwe centrum zou moeten verrijzen.
De plannen werden dus wat afgezwakt en even in de ijskast gezet.
Nu het stof weer wat is neerge­dwarreld heeft het gemeentebe­stuur zich laten adviseren door een onderzoeksbureau dat vanuit allerlei duistere overwegingen toe­valligerwijze kiest (meer is het niet) voor één groter winkelcen­trum op één locatie.

Die mening probeert het betreffende bureau nog verder te onderbouwen door een onderzoek onder wijkbewo­ners ofwel potentiële klanten. Dat dat onderzoek methodologisch aan alle kanten rammelt en geens­zins de keuze voor één centrum staaft, is eigenlijk niet eens van zo­veel belang. Want laten we ge­woon logisch nadenken.
Een gemeente moet streven naar een fijnmazig net van kleine win­kelcentra waar iedere bewoner bin­nen een redelijke afstand van zijn woning terecht kan voor minimaal de dagelijkse boodschappen en liefst iets meer. Onder ‘redelijk’ wordt doorgaans een loopafstand van maximaal zo'n vijf minuten verstaan. Met name voor ouderen van groot belang en, nog belangrij­ker, vanwege de door iedereen om­armde stimulering van de zelfred­zaamheid.
Verder is het aantal verkeersbewe­gingen drastisch te beperken door dicht bij de woonomgeving win­kelcentra te stimuleren waar bewo­ners terecht kunnen voor de dage­lijkse boodschappen. Zo pakken we veel minder vaak de auto. Om dat effect nog te versterken is het logisch dergelijke centra zoveel mo­gelijk te combineren met andere voorzieningen als een school, een wijkcentrum, zorg, een postkan­toor en noem maar op.
En niet te vergeten is er nog de zo belangrijke functie van de ontmoe­tingsplaats voor wijkbewoners.
We willen graag die ommekeer in de individualisering in onze sa­menleving en zo de cohesie in de wijk versterken. Is het niet zo dat Dukenburg nu al beschikt over exact drie van zulke buurtcentra ?
Centra die je dus juist moet koeste­ren, die je alle ruimte moet geven voor het voortbestaan, die je als ge­meente moet steunen door de randvoorwaarden voor bloei zo op­timaal mogelijk in te vullen.
Door het voortdurend ter discus­sie stellen van het voortbestaan, bereikt het stadsbestuur precies het tegenovergestelde.
Straks hoe­ven we helemaal geen discussie meer te voeren. Dan is het pro­bleem vanzelf opgelost

Thijs de Leeuw is socioloog en o.a. oprichter van de wijkwebsite wee­zenhofcentraal. nl