Klaasmarkt: goed werk gegarandeerd

Door Frank Hermans

Antieke meubelkastjes, fauteuils om af te stoffen, een fout rendier voor de kerst.
En wie weet - het komt nog steeds voor, zo bleek vorige week maar weer - zit tussen die trits van bloemetjes­schilderijen toch ook nog per onge­luk die echte Rembrandt?
Liefhebbers van oude, maar ook nieuwere snuisterijen kunnen zich binnenkort weer volop uitleven, want de Dukenburgse Klaasmarkt komt er aan.
Vrijdag 9 november zullen tientallen keurig opgepoet­ste kramen buiten op het plein bij winkelcentrum Meijhorst uitpui­len met de prachtigste tweede­hands spullen.
En het gros heeft de bezoeker dan nog niet eens ge­zien. Dat staat immers uitgestald ín de voor de gelegenheid tot koop­jescentrum omgeturnde Ontmoe­tingskerk.

Tientallen vrijwilligers van het oe­cumenische godshuis zijn er mee bezig om ook dit jaar de traditione­le Klaasmarkt ( aflevering 19!) weer tot een succes te maken. Klaas­markt, dat was vroeger een speel­goedmarkt rond sinterklaas, van­daar de naam.

Nu rijden twee keer per jaar vrachtwagens de stad rond om goederen voor jong en oud bij mensen thuis op te halen. Ook wordt op vaste dagen in het jaar bij de kerk zelf ingezameld.
De geschiedenis leert dat lucratie­ve handel is gegarandeerd. ‘ Markt­meester’ Henk Voskuilen: „We ho­pen weer zo’n 12.000 euro te ver­dienen.” Waar al dat geld voor is? „In het verleden hebben we het dak van de kerk gerepareerd en een jongerenruimte ingericht”, al­dus Voskuilen.
Maar de opbrengst is niet alleen voor puur kerkelijke zaken: „We houden elke woensdag koffieochtenden in de Ontmoe­tingskerk. Of je gelovig bent, doet er niet toe. Iedereen is welkom voor een praatje.”
Dan is het leuk als daar koffie en een koekje gepre­senteerd kan worden. Betaald met het geld van de Klaasmarkt.

„En niet te vergeten: we hebben ook geld nodig voor het sociale werk. Wanneer wijkbewoners het niet meer kunnen opbrengen, leg­gen wij zo nodig bij voor de aan­schaf van levensmiddelen.”
Al die verenigde inzet blijft niet ongezien. De Ontmoetingskerk als bolwerk van vrijwilligers en liefda­digheid viel in het verleden al va­ker in de onderscheidingsprijzen. In maart nog werd het 70-jarige ‘meubelstuk’ Piet van Ewijk, kos­ter van de kerk, gelauwerd met de ZilverenWaalbrugspeld.
Of hij dit jaar weer van de partij is? Bij goede gezondheid zeer ze­ker. Voskuilen: „ Je vindt hem ach­ter de kraam met kleren.”