Nijmegenaren positiever over eigen stad

Nijmegenaren denken steeds positiever over hun stad.
Dik 40 procent van de burgers vindt dat Nijme­gen er de afgelopen jaren op vooruit is gegaan.
Slechts 15 procent ziet het an­ders en moppert over een achter­uitgang. Deze cijfers komen uit de stadsmonitor, een onderzoek onder ruim vijfduizend stadsbe­woners in 2005.

Het applaus voor de eigen stad is enorm. 95 procent vindt Nijmegen een prettige stad om te wonen, 87 procent kwalificeert de stad als mooi.
Nijmegenaren vinden dat hun stad ook veel veiliger is ge­worden. Het veiligheidsgevoel in buurten ligt zelfs op een gun­stiger niveau dan in 1998. Met de aanpak van veelplegers scoort Nijmegen dan ook uitste­kend. Het aantal inbraken is de afgelopen jaren fors gedaald. Waren er in 2000 nog 1500 in­braken per jaar, nu ligt dat on­der de 900. 18 procent van de on­dervraagden zegt afgelopen jaar bedreigd te zijn. Een hoog per­centage, vindt burgemeester Guusje ter Horst. Maar er is wel sprake van een daling, terwijl in andere grote steden de gewelds­criminaliteit juist stijgt.

Nijmegenaren vinden veilig­heid zelfs geen topprioriteit meer. De aanpak van de ver­keers- en parkeerproblematiek staat nu bovenaan.
Ondanks alle mooie woorden over de eigen stad zien de bur­gers nog wel degelijk proble­men. De bereikbaarheid per au­to van de stad vinden ze slecht ( een 5,7 geven ze gemiddeld als cijfer). Nijmegenaren klagen ook vaker over stank- en geluids­overlast dan enkele jaren gele­den.
De verkeersdrukte, inclu­sief de uitstoot van auto’s en de luchtvervuiling door de indus­trie, wordt in toenemende mate genoemd als een van de proble­men die met voorrang moeten worden aangepakt.

Afgelopen jaar werd Nijmegen tot de schoonste stad uitgeroepen. Bur­gers blijven desondanks flink klagen over zwerfvuil in de ei­gen wijk. Met name in het stads­centrum, Oud- West, Dukenburg en Lindenholt wordt vaker dan gemiddeld over verloedering van de wijk geklaagd.
Toch ervaren de meeste bewo­ners het sociale klimaat als rede­lijk. Tweederde van de mensen voelt zich thuis bij mensen in de eigen buurt.
Uit de stadsmonitor blijkt ver­der opnieuw dat sommige groe­pen allochtonen ( vooral Turken, Marokkanen en Somaliërs) geïso­leerd leven. Zij ontworstelen zich slechts mondjesmaat aan hun achterstandssituatie.